درخت دوستی بنشان
تاریخ انتشار: ۱۴ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۸۳۲۱۸
البته که توجه فضای سبز و کاشت درخت و مراقبت از گیاهان امری یک‌طرفه نیست و حتی بیشتر از آن‌که درختان و گیاهان بخواهند از ما انسان‌ها سود ببرند، این ما هستیم که از درختان و فضای سبز و فواید متعددی که برای سلامت روح و جسم ما دارند، سود می‌بریم. همچنان‌که از میوه درختان می‌خوریم و زیر سایه‌سارشان می‌نشینیم و روح‌مان را سبک می‌کنیم، اکسیژن تولیدی‌شان را در ریه‌های‌مان فرو می‌بریم و از چوب‌شان انواع و اقسام وسایل کاربردی را می‌سازیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ماجرای راه یافتن روز درختکاری به تقویم‌ها
هر سال در نیمه اسفندماه به روز درختکاری می‌رسیم؛ روزی که بهانه‌ای شده تا در واپسین روزهای سال و با نزدیکی به موسم رویش جوانه‌ها، به فکر طبیعت بیفتیم.اما ببینیم چه شدکه یک روز تحت عنوان روزدرختکاری درتقویم کشورهاقرار گرفت. نخستین‌بار در سال ۱۸۷۲ میلادی، فردی به نام جولیوس استرلینگ مورتون (J.Sterling Morton) که در ایالت نبراسکا در آمریکا زندگی می‌کرد به فکر این افتاد که روزی را در تقویم به درختکاری و منابع طبیعی اختصاص دهد. در آن زمان تاریخ ۱۰آوریل به این منظور در‌نظر گرفته شد و مردم بیش از یک میلیون درخت کاشتند. بعد از مدتی این تاریخ به آخرین جمعه ماه آوریل منتقل شد و از آن به بعد کم‌کم بقیه کشورها همچون ایران نیز وارد این عرصه شدند و روزی را به‌عنوان روز درختکاری وارد تقویم‌شان کردند.
اهمیت کاشت درخت
در اسلام توصیه اکیدی به کاشت درختان و حفظ فضای سبز شده است. سیره معصومان نیز خود گواه اهمیت فضای سبز و درختان و همت آنها به کاشت درختان مثمر بوده است. حضرت علی(ع) در ۲۵سال عزلت و خانه‌نشینی، به حفاری قنات و درختکاری مشغول بودند و ۶۰ هزار نخل کاشتند.پیامبر گرامی اسلام(ص) در اهمیت درخت و درختکاری می‌فرمایند: «اگر قیامت بر پا شد و در دست یکی از شما نهالی بود، اگر کمی پیش از قیامت توانست آن را بکارد، باید بکارد.»امام صادق (ع) هم فرموده‌اند: «شش چیز است که پس از وفات مومن به او ملحق می‌شود و ثوابش به او می‌رسد: فرزندی که برای او استغفار کند و قرآن و مصحفی که از خود به جای گذارد و مردم آن را تلاوت کنند و درختی که بکارد و صدقه آبی که جاری گرداند و چاه آبی که بکند و سنتی که پس از مرگ او به آن اخذ و عمل شود.»
سابقه فرهنگ درختکاری در میان ایرانیان
البته که فرهنگ کاشت درخت و درختکاری در ایران سابقه‌ای دیرینه دارد و با فرهنگ ایرانی اسلامی گره خورده است. در زمان‌های قدیم ایرانیان جشن‌های بزرگ و خاصی داشته‌اند. یکی از این جشن‌ها درختکاری بوده که هر سال در ۱۵ اسفند نیز مردم با حضور در باغ‌ها و جنگل‌ها اقدام به کاشت نهال‌های جوان می‌کردند.این رسم تاکنون نسل به نسل در ایران ادامه پیدا کرده است و ما هم‌اکنون هم روز درختکاری را با یکدیگر جشن می‌گیریم و درخت می‌کاریم. در واقع با این کار ایرانیان با هدیه دادن یک نهال به طبیعت، به پیشواز بهار و زیبایی باشکوهی می‌روند که در انتظارمان است.
درختان، ریه‌های زمین
درختان، یکی از حیاتی‌ترین نقش‌ها را در حیات انسان‌ها و سایر جانداران ایفا می‌کنند. آنها برای ادامه حیات از دی اکسید کربن استفاده کرده و به این وسیله هوا را پاک می‌سازند. هر درخت سالانه ۲۲ کیلوگرم دی اکسید کربن جذب و هوای پاک و سالم را به ساکنان زمین اهدا می‌کند. بسیاری از پرندگان و جانوران، مامن و آشیان خود را در درختان می‌سازند و از میوه‌های آنها برای تغذیه خود استفاده می‌کنند.چوب درختان یکی از عناصری است که مورد استفاده انسان قرار می‌گیرد و با استفاده از آن وسایلی را برای زندگی خود می‌سازد. البته با همین استفاده‌ها، آسیب‌های زیادی را بر بدنه این منبع ارزشمند وارد می‌آورد.قامت سبز درختان به هنگام بروز سیل همچون سدی استوار عمل می‌کنند و جان انسان و سایر ساکنان کره زمین را نجات می‌دهند. از بین رفتن درختان و جنگل‌ها موجب فرسایش خاک می‌شود.از همه این اصول علمی که بگذریم، وجود درختان، رنگی دیگر را به طبیعت می‌بخشد و دیدن‌شان، روح‌مان را تازه می‌کند که با هیچ حسی قابل مقایسه نیست.
اهمیت آب دادن و مراقبت از درخت
نگهداری از درختان و آب دادن و مراقبت از آنها هم از‌جمله کارهایی است که آثار روانی مثبتی برای اشخاص به همراه دارد و می‌تواند موجب آرامش و تلطیف روحی شود. ازسوی دیگر اینکه درخت بکاریم و آن را به حال خود رها کنیم، می‌تواند موجب از بین رفتن درختان شود. به همین خاطر درروایات پاداش صدقه برای کاشت درخت بیان شده و آب دادن به درخت مانند سیراب کردن مؤمن تشنه دانسته شده است. همچنین درروایات بر مراقبت از درختان تاکید شده و به شدت از قطع درختانی که جوان هستند و میوه می‌دهند، حتی در جنگ‌ها منع شده است.از لحاظ فقهی نیز مراجع عظام تقلید قطع کردن بدون دلیل درختان و نابود کردن جنگل‌ها را مصداق قاعده «لاضرر و لاضرار فی‌السلام» دانسته و فتوا به حرمت آن داده‌اند.
درختان در قرآن
در قرآن کریم وجود درختان به‌عنوان نشانه الهی مطرح می‌شود که می‌تواند قدرت پروردگار را در خلق چنین ارگانیسم پیچیده‌ای از یک بذر و نهال کوچک نشان دهد؛ همچنان‌که در بسیاری از آیات قرآن کریم از درختان و گیاهان و خشکی و زنده شدن آنها پس از زمستان به عنوان یکی از آیات الهی یاد می‌شود. بهشت خداوند هم طبق تصویرسازی‌های قرآنی باغ و بوستان‌هایی با درختان سرسبز و شاخه‌هایی در هم تنیده است که میوه‌های خوش‌طعم و رنگارنگ آنها در دست بهشتیان است. تمامی مخلوقات خداوند به تسبیح و ذکر حمد الهی مشغولند. درختان نیز به‌عنوان دسته‌ای از مخلوقات به‌طور مداوم به تحمید الهی مشغولند؛ به‌طوری که در بسیاری از آیات قرآن به تسبیح و سجده درختان اشاره شده است.
تأثیر درختان بر جسم و جان
گیاهان و درختان، سهمی بسزا و نقشی بسیار مهم در زندگی بشر دارند. تلطیف هوا، تعادل دمای محیط، حفاظت از خاک و تأمین بخشی از مواد غذایی مورد نیاز انسان، بخش کوچکی از سودمندی‌های درختان است.اسلام مردم را به تماشای گیاهان سرسبزو نگاه به مناظر جذاب آنها دعوت کرده است. در کلام امام صادق(ع) است که «نگریستن به گل‌های رنگارنگ ودرختان سرسبز و خرم، چنان لذتی به آدمی می‌بخشد که هیچ لذتی را با آن برابر نمی‌توان کرد.»ازامام کاظم(ع) نیز نقل شده است که فرمود: «نگریستن به گیاهان خرم و سرسبز، نگاه به آب جاری و نظاره کردن صورت زیبا.»
خاطرات خوش درختکاری
برای ما دهه شصتی‌ها که هنوز خانه‌های حیاط‌دار با باغچه‌ای هر چند کوچک و دو سه تا درختی که انگار به زندگی‌مان رنگ و رو می‌پاشید را دیده و درک کرده‌ایم درخت و درختکاری حرمت‌خاصی دارد. نزدیک بهار که می‌شد بابا به سراغ گلدان‌ها و درخت‌های حیاط می‌رفت. می‌گفت تا از خواب زمستانی بیدار نشده‌اند باید گلدان‌ها را جابه‌جا کرده و درختان را هرس کرد. این‌گونه بود که دم‌دم‌های عید، باغبانی بابا حسابی گل می‌کرد و وسط حیاط تلی از خاک گلدان و کود روی هم تلنبار می‌شد. کمی آن‌طرف‌تر هم ردیف گلدان‌هایی که بنا بود خانه جدید گل‌های قدیمی حیاط شودچیده شده بود. گلدان‌های رز، عبایی، شاه‌پسند، نسترن و حتی خرزهره‌ای که دیگر در گلدان‌های قدیمی‌شان جا نمی‌گرفتند و منتظر نشسته بودند تا بابا گلدان‌های‌شان را عوض کند و خاک تازه آمیخته با کود را پای ریشه‌های‌شان بریزد. تازه خیلی وقت‌ها در باغچه‌ای که سر‌جمع اندازه یک قلبیر بود دنبال جا بود تا در اواسط اسفند و روز درختکاری، نهالی تازه را در کنار درخت‌های دیگر بکارد تا حال و هوای خانه را بیش از پیش سرسبز، زیبا و با‌طراوت کند. این‌گونه بود که در اسفند فقط حال و هوای خانه از بوی رنگ و مواد شوینده و بشور و بساب پر نبود بلکه خانه پر از حس خوب سبز‌بودن و طراوتی می‌شد که با کاشت نهالی تازه یا بیل زدن باغچه و تعویض گلدان‌ها به دل وجان‌مان می‌نشست. آن روزها آپارتمان‌نشینی مثل امروز میان مردم باب نشده بود وحتی آپارتمان‌هایی هم که تک‌و‌توک در میان خانه‌های حیاط‌دار پا گرفته و سر‌برآورده بود، همچنان حیاط‌های نسبتا بزرگی داشت؛ حیاط‌هایی که درخت و فضای سبزش، اهالی آپارتمان و همسایه‌ها را زیر سایه خود می‌کشید تاساعتی فارغ از مشکلات آپارتمان‌نشینی، درکنارهم بنشینند وبرای هم همسایگی کنند.حالا دیگرخانه‌ها بیشترشان آپارتمانی شده‌اند و از آن فضای صمیمانه و پرطراوت خبری نیست اما درختان و فضای سبز به‌عنوان ریه‌های زمین به زندگی سلامت‌تر ما کمک می‌کنند و ما با کاشت درخت و ایجاد فضای سبز علاوه بر بهره‌گیری روحی از طراوت این گیاهان، از فواید بی‌شمار آنها برای زندگی و سلامت فردی و اجتماعی هم برخوردار خواهیم شد.
فواید کاشت درخت
۱- تمیز کردن هوا
۲- تولید اکسیژن
۳- تعدیل آب و هوا و افزایش رطوبت
۴- حفظ منابع آبی
۵- جلوگیری از فرسایش خاک
۶- تولید میوه‌ها
۷- آشیانه و زیستگاه پرندگان
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: کاشت درخت صدقه کار خیر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۸۳۲۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
امروز با حافظ : کس ندارد ذوقِ مستی میگساران را چه شد؟
یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد؟ دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد؟ آب حیوان تیره گون شد خضر فَرُّخ پِی کجاست خون چکید از شاخِ گل بادِ بهاران را چه شد؟ کس نمی‌گوید که یاری داشت حقِّ دوستی حق شناسان را چه حال افتاد یاران را چه شد؟ لعلی از کانِ مُروّت برنیامد سال‌هاست تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد؟ شهرِ یاران بود و خاکِ مهربانان این دیار مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد؟ گویِ توفیق و کرامت در میان افکنده‌اند کس به میدان در نمی‌آید سواران را چه شد؟ صدهزاران گل شکفت و بانگِ مرغی برنخاست عندلیبان را چه پیش آمد هَزاران را چه شد؟ زهره سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت؟ کس ندارد ذوقِ مستی میگساران را چه شد؟ حافظ اسرارِ الهی کَس نمی‌داند، خموش از که می‌پرسی که دورِ روزگاران را چه شد؟ کانال عصر ایران در تلگرام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»